«Անուշը» մեր օպերային արվեստի դեմքն է»

«Իրատեսի» զրուցակիցը Ալեքսանդր Սպենդիարյանի անվան օպերայի և բալետի թատրոնի մեներգչուհի, միջազգային մրցույթների դափնեկիր ՄԵՐԻ ՄՈՎՍԻՍՅԱՆՆ է: Արմեն Տիգրանյանի «Անուշ» օպերայում երիտասարդ երգչուհին հանդես է եկել գլխավոր դերերգով` արժանանալով հանդիսատեսի համակրանքին և ուշագրավ գնահատականների:

-Մերի, ինձ պատմել են, որ կոնսերվատորիայում ընդունելության քննության ժամանակ, երբ Ձեզ հարցրել են` «Ո՞վ է ասել, որ դու լավ ձայն ունես», պատասխանել եք` «Ներքին ձայնս»: Հետաքրքիր է` ինչպիսի՞ն կլիներ Ձեր պատասխանը հիմա` հետադարձ հայացքով:
-Երբ վերանայում եմ ընտրածս ճանապարհը, զգում եմ, որ ինձ համար թեև բարդ, բայց ճիշտ որոշում էր: Պատասխանս նույնը կլիներ:
-Ձեր առաջին մեծ դերը Անուշն է: Գիտեի՞ք, որ մի օր կատարելու եք Անուշի դերերգը, թե՞ անսպասելի էր առաջարկը:
-«Անուշը» մեր օպերային արվեստի դեմքն է: Ցանկացած հայ երգչուհու համար Անուշի դերերգն առանձնահատուկ նշանակություն ունի, ինձ համար` նույնպես: «Անուշն» իմն էր, ես զգում էի և միշտ էլ ցանկացել եմ երգել, բայց չէի սպասում, որ այդքան շուտ կիրականանա երազանքս:
-Ձեզ համարում են մեր ժամանակի ամենալավ Անուշը: Մտածե՞լ եք` ո՞ր դերերը նման մեծ հաջողությամբ կկատարեիք:
-Բարձր գնահատական լսելը մեծ պատասխանատվություն է: Կարծում եմ` դեռ երկար ճանապարհ պիտի անցնեմ, որ արժանի լինեմ այդպիսի գնահատականի: Ինչ վերաբերում է այլ դերերին, կարող եմ միայն ասել, որ դերերի մի շարք կա, որը կցանկանայի կատարել:
-Ինչպիսի՞ն է Անուշը` ըստ Ձեզ: Այսօրվա երիտասարդին հետաքրքիր կլինի՞ Անուշի ու Սարոյի պատմությունը:
-Այո՛, սիրո թեման երբեք չի հնանում: «Անուշը» հայկական օպերայի ամենաշատ կատարված նմուշներից է, ինչը խոսում է հանդիսատեսի հետաքրքրության մասին:
-Երբ «Անուշը» փորձեցին ժամանակակից լուծումներով ներկայացնել, բողոքի ալիք բարձրացավ: Ինքներդ ի՞նչ կարծիք ունեք նորարարության, համարձակ մեկնաբանությունների մասին:
-Ես սիրում եմ «Անուշի» դասական տարբերակը: Թեև նոր մեկնաբանություններն էլ իրենց տեղն ունեն:
-Որո՞նք են այն կերպարները, որ ցանկանում եք մարմնավորել Ձեր բեմական գործունեության ընթացքում: Ի՞նչը կարող է խոչընդոտել, որ դրանք իրականություն դառնան: Իբրև օրինակ, եթե Անուշ չխաղայիք հիմա, 10-20 տարի հետո զուտ տարիքային տարբերությունը խոչընդոտ չէ՞ր դառնա:
-Շատ դերեր կան, որ կուզեի կերպավորել՝ Մոցարտի, Պուչինիի, Վերդիի և այլ կոմպոզիտորների օպերաներում: Կարծում եմ` ամեն ինչ իր ժամանակն ունի: Դժվարանում եմ խոսել տասը-քսան տարի հետոյի մասին, սակայն վստահ եմ, որ արդեն երգածս դերերն այլ կերպ կերգեմ:
-Անուշի դերերգը Ձեզ վստահել է Գեղամ Գրիգորյանը, հարցազրույցներից մեկում նշել եք, որ նա Ձեզ տեսել է նաև Ջուլիետի կերպարում: Այդ տեսլականը ե՞րբ իրականություն կդառնա:
-Գեղամ Գրիգորյանը հայ մեծագույն երգիչներից մեկն էր, նրա անունը թանկ է ինձ համար: Ինչ վերաբերում է Ջուլիետի դերին, կուզեմ, որ այդ օրը շուտ գա:
-Հիասթափություններ, անհաջողություններ եղե՞լ են մեծ բեմ տանող ճանապարհին:
- Առանց դրանց չի լինում: Եթե ընտրել ես այս ճանապարհը, պատրաստ պետք է լինես դժվարություններին: Կարևոր է չկորցնել լավատեսությունը և շարունակել աշխատել:
-Ի՞նչ կասեք ծրագրերի մասին:
-Շուտով համերգներով հանդես կգամ արտերկրում:

Ճեպազրույցը`
Արմինե ՍԱՐԳՍՅԱՆԻ

Լուսանկարներ

Հեղինակի նյութեր

• Պատմության վկաները
• Վերացող ծաղիկներ
• Ձեռք մեկնելու գաղափարը առաքելության վերածվեց
• «Մի նայեք, որ փոքր է մեր երկիրը, եթե արդուկով այս սարերը հարթեցնեք, Չինաստանից մեծ կլինի»
• «Բանկ օտոման» գործողությունը ժամանակին ցնցել էր ամբողջ Եվրոպան
• «Դրսից մեզ վրա կա­րող են ազ­դել միայն ներ­սի գոր­ծիք­նե­րով»
• «Ե­րե­սուն տա­րի ձգ­վեց մեր ան­կա­խու­թ­յան պատ­մու­թ­յու­նը, մենք շա­հե­ցի՞նք»
• Մշա­կույ­թը հեռ­վից հե­ռու պահ­պա­նե­լու հույ­սով
• Անի­մա­ցիան, աշ­խարհն ու մենք
• «Մեր տա­րածք­նե­րը փոք­րա­ցան, ո­րով­հետև այդ­պես էլ չհաս­կա­ցանք, որ պետք է խմենք մեր բա­ժա­կով»
• Արվեստի ուժը
• Նոր մա­տե­նա­շա­րը ներ­կայաց­նում է արևմտա­հայ և ս­փ­յուռք­յան գրող­նե­րի
• Բե­մը կեն­դա­նու­թ­յուն է ստա­նում ա­ռայժմ միայն մա­նուկ­նե­րի հա­մար
• «Գիրք սիրողների համար սա իսկական մկնդեղ է` հյութեղ ու անտանելի»
• Հա­մաշ­խար­հա­յին դա­սա­կան­նե­րի ստեղ­ծա­գոր­ծու­թ­յուն­նե­րը՝ դու­դու­կով
• «Բնակ­չու­թ­յու­նը պատ­րաստ չէ, բայց տար­վում են աշ­խա­տանք­ներ»
• Ամա­նո­րի գի­շե­րը դի­մա­վո­րե­լու են ե­կե­ղե­ցում
• «Ջա­զի մեջ զգաց­վում է ապ­րածդ ժա­մա­նա­կաշր­ջա­նը»
• «Ե­թե չլի­ներ Փե­լե­շ­յա­նը, կար­ծում եմ, դեռևս գտած չէի լի­նի կի­նո­յում իմ ու­ղին»
• «Հու­շար­ձան­ներն այդ տա­րածք­նե­րի պատ­կա­նե­լու­թ­յան անձ­նագ­րերն են»

Մեկնաբանություններ